Spuitjes…. joepie!

Enja heeft vandaag haar spuitjes gekregen. De dierenarts was maar open van 18u30 tot 20u en we konden pas vertrekken tegen 19u15…. We waren nog maar net vertrokken of ik merkte dat ik het boekje niet bijhad, haar identiteitskaart zeg maar. Dus teruggereden en ik ging het gaan halen op mijn kamer. Ik wist precies waar het lag,… tot ik op mijn kamer kwam en het niet vond. Dan heeft Greetje, mijn zus, me nog meer als 40 minuten geholpen (en ik heb zowaar mijn hele kamer ondersteboven gegooid) om het te zoeken. Op mijn kamer lag het niet. Nadat alles wat maar op de grond kon liggen op de grond lag konden we dat wel besluiten.

Uiteindelijk is het terecht gekomen, beneden aan de telefoon. Hoe, waarom het daar komt te liggen ik weet het niet. Dan snel even de dierenarts gebeld want het was al 20u15. We mochten nog snel komen, als laatsten uiteraard want hij was al “gesloten”.

Hele vriendelijke dierenarts, dat zeker. We zitten in de computer zodat hij ons kan verwittigen als Enja 1 jaar is dat ze opnieuw haar spuitjes moet krijgen, en ontwormingskuur. Hij gaf me ook de raad om ze nog eens te ontwormen, ik had immers nog wat in de tube Dogminth zitten.

Nu thuis heeft Enja duidelijk last als ik ze vastneem. Ze heeft dan vooral ‘pijn’ op de plaats waar de spuit gezet is. Wat vrij normaal is, wij mensen hebben ook beetje pijn als we spuit krijgen. Maar wat ik wel erger vind is dat ze het hele kot bij elkaar jankt als je ze opneemt om naar buiten te gaan. Ze jankt zodanig hard … het moet dus weldegelijk pijn doen. Nuja we verwennen ze beetje meer … maar het mag niet opvallen. Morgen zien we wel verder.

Comments are closed.