Het gaat goed, op veel vlakken. Maar het gaat ook wel minder op veel vlakken.

Speuren verbetert prima. Had ik het maar nooit zo fout aangeleerd. Dan zaten we nu al veel verder. Er zijn echt al een massa dingen die Enja gewoon doet vanzelf… precies of het zit in de genen.

Appel gaat goed. De aandacht is er voldoende, nooit teveel. Apporteren lukt super en het zitten en afliggen ook. Ik train nu gelijk met een drietal andere honden op het plein. Als ik het balletje weggooi en ze brengt het prima terug vind ik dat dan ook echt fantastisch. Ze wilt bij me zijn, werken met mij in plaats van spelen met de andere honden. Gilbert heeft daar meer moeite mee met het zusje van Enja. Die is nog iets speelser en wilt nog vaker spelen met de andere honden. Ik ben nu ook begonnen met het volgen en dat lukt ook wel aardig. De trage passen zijn goed alleen heb ik de indruk dat ze teveel voordringt. Ik ga dit eens aan Michel moeten vragen, de personal trainer ;-).

This entry was posted on Friday, March 17th, 2006 at 00:27.