Gisteren was het nogal een training wow. Michel was aan het trainen toen het plots begon te regenen. Regenen is eigenlijk liegen, het begon te gieten! Een ontzettend hevige stortbui. Michel met proper gewassen kleren, doorweekt op het veld. Even geschuild en nadien terug apporteeroefeningen met zijn hond Etho. Etho maakt de fout bij het apporteren dat hij het blok aanstoot als je het ver gooit. Als je het blok dicht gooit gaat hij er op af met zijn muil en pakt het beet, komt snel en goede zit voor en prima lossen. Maar als je het blok verder gooit gaat hij afremmen op het blok.

Hij zet de voorpoten op het blok en duwt daarmee het blok enkele meters verder om het in het teruglopen pas op te rapen. Kwam het door de regen?
Ik weet het niet. Allesinds Michel zegt dat hij dat al altijd gedaan heeft, dus dat wordt trainen erop.

De training met Enja ging heel goed. Ze lette goed op had voldoende aandacht. Het volgen, voordringen is al sterk geminderd.
Wat ik wel raar vond was dat Enja het opeens nodig vond om tijdens de training eens een kakje te leggen op het veld… iets wat ik echt niet goed vond en niet onmiddellijk wist hoe te reageren. Ik heb ze deels genegeerd en als ze ‘klaar’ was heb ik ze afgelegd. Rustig opgeruimd en verder getraind. Ze ging wel goed af, recht in een plas. Dus dat ging goed.

Vanavond weet ik ook waarop te trainen. Een speurpaaltje zetten en haar doen zitten en dan leiband onder haar door doen als ze zit. Want ze springt op omdat ze dat precies niet gewend is. Dus daar heb ik nog wat werk.
Werken aan haar apporteren moet ik ook nog doen, werken aan het volgen staat ook nog op de TODO… je hoort het… Een hele hoop werk nog.

This entry was posted on Friday, March 31st, 2006 at 19:17.